కొలువరో మొక్కరో కోరిన వరము లిచ్చీ
సులభు డిన్నిటాను వీడె సుగ్రీవ నరహరి ||
కంబములోన పుట్టి కనకదైత్యుని కొట్టి
అంబరపు దేవతలకు అభయమిచ్చి |
పంబి సిరిదన తొడపై బెట్టుక మాటలాడి
అంబుజాక్షుడైనట్టి ఆదిమ నరహరి ||
నానా భూషణములు ఉన్నతి తోడ నిడుకొని
పూనికతో ప్రహ్లాదుని బుజ్జగించి
మానవులకెల్లను మన్నన చాలా నొసగి
ఆనందముతో నున్నాడు అదిగో నరహరి ||
మిక్కిలి ప్రతాపముతో మించిన కాంతులతోడ
అక్కజపు మహిమల నలరుచును
తక్కక శ్రీవేంకటాద్రి తావుకొని వరాలిచ్చీ
చక్కదనములకెల్లా చక్కని నరహరి ||
koluvarO mokkarO kOrina varamu liccI
sulaBu DinniTAnu vIDe sugrIva narahari ||
kaMbamulOna puTTi kanakadaityuni koTTi
aMbarapu dEvatalaku aBayamicci |
paMbi siridana toDapai beTTuka mATalADi
aMbujAkShuDainaTTi Adima narahari ||
nAnA BUShaNamulu unnati tODa niDukoni
pUnikatO prahlAduni bujjagiMci
mAnavulakellanu mannana cAlA nosagi
AnaMdamutO nunnADu adigO narahari ||
mikkili pratApamutO miMcina kAMtulatODa
akkajapu mahimala nalarucunu
takkaka SrIvEMkaTAdri tAvukoni varAliccI
cakkadanamulakellA cakkani narahari ||
చాలా బాగుంది.
ReplyDelete